Dla ludzi po pięćdziesiątce plus, aktywne uczestniczenie w procesach zachodzących wokół środowisk, w których żyją, gwarantują właśnie UTW.

fot. Gazeta Starachowicka

A jakie to dobrodziejstwa wynikały z najświeższych kontaktów? Dowody czekają na zwiedzających w SDK. Czego tam nie zobaczycie? Są więc śliczne obrazki: Janiny Borkowskiej, Marii Łysiak zapatrzonej niekiedy w Vincenta van Gogha, ale też potrafiącej pięknie tkać, jak chociażby misterne dziełko wschodniej zastawy. Główna sprawczyni niniejszej wystawy Elżbieta Kaczor przez swą skromność poprzestała na ekspozycji ażurowych wycinanek.

Tuż za symetrycznymi wycinankami zobaczyć można interesującą kolekcję kompozycji kwiatowych na szkle malowanych przez Annę Majer. Pani Ania potrafi również wyczarowywać tzw. krzyżykami obrazki jak żywe. I jeszcze jeden ewenement pokazujący możliwości tworzenia nawet przedmiotów użytkowych z papieru, którym co rusz zapychają nam skrytki pocztowe. W supłaniu sznureczków i załamywaniu papieru nie ma sobie równych Magdalena Rybicka.

Dzięki UTW możliwym stało się albo wzbogacenie swoich możliwości twórczych, albo wreszcie zrealizowanie swoich często młodzieńczych marzeń o stworzeniu czegoś, co zaskoczy samego twórcę, nie mówiąc o oceniających. Tej właśnie grupce dziewczyn się to udało.

Marek Oziomek