fot. Gazeta Starachowicka

Zespół Szkół Zawodowych nr 2 w Starachowicach świętował swój jubileusz przy pełnej sali gości. Zjawili się przedstawiciele ministerstwa, władz wojewódzkich, dawni dyrektorzy, nauczyciele i oczywiście absolwenci. W ciągu tych 90 lat doliczono się ich aż 20 tysięcy.

fot. Gazeta Starachowicka

fot. Gazeta Starachowicka

Nastepna wiadomosc:
ť Jarosz szykuje się na Ostrawę

Poprzednia wiadomosc:
ť Remis rzutem na taśmę

COP obejmował swoim zasięgiem ziemie centralne i południowe, w jego skład wchodziły także Starachowice. Świadkiem nadania patronatu była wnuczka E. Kwiatkowskiego, doktor inżynier Julita Maciejewicz - Ryś. Wśród licznych gości znaleźli się także m.in. Jarosław Jankowski, dyrektor Departamentu Młodzieży i Organizacji Pozarządowych w Ministerstwie Edukacji Narodowej, Stanisław Adamczak, rektor Politechniki Świętokrzyskiej, Adam Jarubas, marszałek województwa świętokrzyskiego, Małgorzata Muzoł, kurator świętokrzyski, Krzysztof Lipiec, starachowicki poseł, Małgorzata Szlęzak, wiceprezydent Starachowic, szefowie firm współpracujących ze szkołą.

Powitano też byłych dyrektorów ZSZ nr 2 i szkół będących jego poprzednikami: Henryka Kotulę, Mieczysława Sucheckiego, Adama Nowaka, Jadwigę Stachowicz, Marię Grochowinę, Ryszarda Ludwińskiego. Listy gratulacyjne nadesłali wicepremier i minister gospodarki Waldemar Pawlak oraz ksiądz biskup Henryk Tomasik, ordynariusz diecezji radomskiej.

W czasie oficjalnych przemówień i historycznego pokazu multimedialnego podkreślono, że ZSZ nr 2 to najstarsza szkoła techniczna w Starachowicach, sięgająca korzeniami do kursów zawodowych zorganizowanych w 1921 roku przez inżyniera Jana Rechnio. Powstały one z myślą o przygotowaniu ludzi do pracy w starachowickich zakładach górniczo - hutniczych, a następnie zbrojeniowych.

W 1926 roku zajęcia zyskały status szkoły państwowej o profilu dokształcającym. Od 1935 roku placówka funkcjonowała pod nazwą Zasadnicza Szkoła Fabryczna. W czasie II wojny światowej stała się Szkołą Rzemieślniczą nadzorowaną przez hitlerowskich okupantów. Tu uczył inżynier Bolesław Papi, uczestnik słynnego starachowickiego zamachu na inspektora gestapo Ericha Schűtze.

Tuż po wyzwoleniu placówka wznowiła działalność jako Zasadnicza Szkoła Zawodowa, a potem Zespół Szkół Zawodowych. W 1949 roku ZSZ przeniósł się do obecnej siedziby przy ulicy 1 Maja. W jego skład wchodziło wówczas 6 różnych placówek. Szkoła była ściśle powiązana ze starachowicką Fabryką Samochodów Ciężarowych powstałą na majątku przedwojennych zakładów. Kształciła jej pracownicze kadry, stąd charakter edukacji wyznaczało zapotrzebowanie na konkretnych fachowców. Ten trwający do lat 90 - tych związek wygasł w wyniku przemian społeczno - politycznych, których następstwem była prywatyzacja państwowych przedsiębiorstw, w tym także FSC.

Aby utrzymać się na oświatowym rynku dawna szkoła zakładowa musiała się przeorganizować i przygotować ofertę dostosowaną do nowych wyzwań. Wśród propozycji nauczania znalazły się takie kierunki jak: informatyka, mechatronika, elektronika, spedycja, poligrafia, obsługa ruchu turystycznego, organizacja reklamy. Dzięki temu "szkoła na Maja" sprostała wymogom współczesności i dziś kształci młodzież w ramach technikum oraz liceum profilowanego. Szacuje się, że począwszy od 1921 roku wykształciła około 20 tysięcy osób.

W programie uroczystości w SCK znalazła się także ceremonia przekazania nowego szkolnego sztandaru oraz podziękowanie wszystkim jego sponsorom i wspólne zdjęcie. Były też wystąpienia gości, gratulacje i upominki. Około godz. 15.00 obchody przeniosły się do budynku ZSZ nr 2, gdzie odsłonięto pamiątkową tablicę podarowaną przez Odlewnie Polskie S.A. Obok zawisł portret Eugeniusza Kwiatkowskiego pędzla tegorocznej maturzystki Zespołu Jolanty Cioroch.

Potem można było zwiedzić szkołę, obejrzeć rocznicowe wystawy, wpisać się do księgi pamiątkowej. Byli uczniowie przeżyli chwile wzruszeń spotykając się po latach z dawnymi kolegami, nauczycielami i wychowawcami. Trwałymi pamiątkami z 90- lecia był medal projektu absolwenta Jarosława Szarana i książkowa historia szkoły napisana przez Grażynę Kmiotek i Donatę Zielińską - Miśkiewicz.

(iwo)