Diagnoza: nowy twór złośliwy. Czy jest to choroba, czy długo oczekiwane lekarstwo na "bylejakość" i liberalność dotychczasowej lewicy w Polsce?

Maciej Kowalski - asystent europosłanki prof. Joanny Senyszyn
fot. Krzysztof Kopański

Polacy w wyborach parlamentarnych pokazali, że jest miejsce dla lewicy na obecnej scenie politycznej. Ale wskazali też, jakiej lewicy oczekują, bo dosyć mają ukłonów w stronę Kościoła Katolickiego, dosyć liberalizmu charakterystycznego dla niektórych pseudolewicowych polityków. Te 20% wyborców oczekuje nowego otwarcia lewicy: silnej, w wydaniu europejskim, otwartej również na środowiska reprezentujące mniejszości.

Wyniki wyborów dowiodły, że jedni odrzucili te poglądy, by inni z otwartymi rękoma je przyjmowali. Przecież Janusz Palikot tylko sprytnie wykorzystał sytuację, którą idealnie rozpoznał. Znał potrzeby i po prostu je skutecznie zaspokoił. Widziała je prof. Joanna Senyszyn, której zaufali wyborcy z terenów Małopolski i województwa świętokrzyskiego. Pokazali, czego oczekują i powierzyli jej mandat posłanki do Parlamentu Europejskiego, bo zgadzają się z hasłami, jakie od dawna głosi: równouprawnienie, walka z wykluczeniem, świeckie państwo zagwarantowane w Konstytucji RP, działalność przeciwko homofobii, równe traktowanie kościoła wobec ordynacji podatkowej. Warto byłoby zacząć skutecznie zabiegać o ich realizację.

Należy poprzeć wniosek RPP w sprawie obecności krzyża w sali plenarnej obrad Sejmu RP, nie po to, by zniknął z Parlamentu, bo szans na to nie ma, lecz by pokazać wyborcom, że ważne jest dla lewicy powierzone w wyborach zaufanie, iż Polska "nie stoi krzyżem", że jedna piąta Polaków uważa, że miejsce religii jest w świątyniach. Jednak nie należy traktować krzyża jako tematu zastępczego! Działajmy w sferach, gdzie sukces jest możliwy. Walczmy wspólnie, jako lewica, o refundowanie zabiegów in vitro, w której to sprawie projekt ustawy prof. Senyszyn już dawno złożyła do laski marszałkowskiej.

Czy lewica nie ma nic do zaoferowania w sferze gospodarczej? Czy nie mamy jednego z najznakomitszych na świecie ekspertów w dziedzinie ekonomii? Doradca Międzynarodowego Funduszu Walutowego prof. Kołodko oferuje swoją pomoc w dobie kryzysu nie tylko politykom SLD. Ten specjalista od gospodarki konkretne rozwiązania przedstawił prezydentowi Komorowskiemu osobiście - niestety - bez odpowiedzi. Ale nie ma się co dziwić, przecież minister Rostowski trzyma rękę na pulsie!

Zaplecze polityczne i eksperckie lewica ma ogromne. Trzeba tylko umiejętnie po nie sięgnąć. Nie bać się o własne interesy, nie kierować się interesem grup poparcia, ale globalnie spojrzeć na formacje lewicowe. Czy zatem jest ktoś, kto ma szansę wskazać SLD odpowiedni kierunek? Czy ten tonący okręt jest do uratowania? Czy jest miejsce dla więcej niż jednego ugrupowania lewicowego na naszej scenie politycznej?

Czy w ogóle jest możliwa współpraca z twórcą RPP? Aby uzyskać odpowiedź na te i wiele innych pytań dotyczących przyszłości lewicy, potrzeba czasu, zgody, chęci i spokoju. Trzyletni okres bez kampanii wyborczej jest doskonałym momentem, aby szukać rozwiązań konsolidacyjnych, a nie konfrontacyjnych, bo pamiętajmy, że ideowo więcej łączy niż dzieli SLD z RPP. A czy w SLD są nowoczesne spojrzenia? - oczywiście TAK! Jednak nie należy się ich bać - tylko eksponować. Bez takiego działania oczekiwanych rezultatów nie będzie!

Maciej Kowalski
asystent europosłanki prof. Joanny Senyszyn
maciejkowalski.blog.onet.pl